SNMP protokolü, “basit ağ yönetimi protokolü” anlamına gelen Simple Network Management Protocol’den türetilmiştir. SNMP protokolü, internete bağlı cihazları yönetmek için kullanılan bir çerçevedir. İnternet ağını izlemek ve yönetmek için bize bir dizi işlem ve operatör sağlayabilir. Ağ eğitiminin bu bölümünde ağ yönetiminde bu uygulama protokolünü inceleyeceğiz.
SNMP protokolü kavramı
SNMP protokolünün iki bölümü vardır: Yönetici ve Aracı.
Protokol yöneticisi kısmı aslında yönlendiriciler gibi bir dizi aracıyı kontrol eden ve izleyen bir ana bilgisayardır. Yönetici, az sayıda yönetim istasyonunun bir aracı grubunu kontrol edebildiği bir uygulama katmanı protokolüdür.
Bu protokol, uygulama düzeyinde tasarlanmıştır ve farklı şirketler tarafından üretilen ve ağın fiziksel katmanının farklı bölümlerine kurulan her türlü cihazı yönetebilir.
Bu katman, yerel alan ağları (LAN) ve geniş alan ağlarından (WAN) oluşan heterojen ağlar (Heterojen Ağlar) için kullanılır. ağları bağlamak için birçok yönlendirici veya ağ geçidi kullanılır.
SNMP protokolündeki yöneticiler ve aracılar
SNMP protokolünde, bir yönetici aslında SNMP istemci programlarını çalıştıran bir ana bilgisayardır, ajan ise bir SNMP sunucusunu dağıtabilen ve çalıştırabilen bir yönlendiricidir.
İnternet ağ yönetimi, yöneticiler ve temsilciler arasındaki iletişim ve basit etkileşimler yoluyla oluşturulur.
SNMP protokolünde, ajan veritabanlarındaki bilgileri tutmak için kullanılırken, yönetici veritabanlarındaki değerlere erişmek için kullanılır. Örneğin, bir yönlendirici alınan veya iletilen paketlerin sayısı gibi işiyle ilgili değişkenleri tutabilirken, yönetici bu değişkenleri karşılaştırabilir ve yönlendiricinin tıkalı olup olmadığını belirleyebilir.
Aracılar da yönetici tarafından gerçekleştirilen süreçlere katılabilir. Bir sunucu uygulaması, ortamı izlemek ve bir hata oluşup oluşmadığını kontrol etmek için bir aracı üzerinde çalışabilir. Temsilciler burada yöneticilere uyarı mesajları gönderir.
SNMP protokolü ile yönetimde kullanılan üç fikir
Yönetici, aracının davranışını yansıtan bilgileri talep ederek aracıyı kontrol edebilir;
Yönetici, bir aracıyı bazı işlemleri gerçekleştirmeye zorlayabilir, bunun için aracı veritabanındaki sıfırlama değerlerini kullanabilir;
Bir temsilci ayrıca yönetimle işbirliği yapabilir, bunun için temsilci olağandışı eylemleriyle ilgili olarak yönetici tarafından gönderilen uyarıları kullanır.
Yönetim bileşenleri
SNMP protokolü ile ağ yönetimi sağlanamaz, ancak bu protokol aynı protokole sahip diğer cihazlarla iletişim kurmak için kullanılabilir. Buradaki yönetim, diğer protokoller aracılığıyla gerçekleştirilebilir. Bu iki protokol şunlardır:
SMI protokolü (Yönetim Bilgisinin Yapısı);
MIB protokolü (Yönetim bilgi tabanı);
Yönetim, SNMP, SMI ve MIB protokollerinin bir kombinasyonudur. Bu üç protokolün tümü, Soyut Sözdizimi gösterimi (1) ve Temel Kodlama Kuralları (BER) gibi çalışır.
SMI protokolü
SMI protokolü, Yönetim Bilgisinin Yapısı teriminden türetilmiştir. Ayrıca SIM protokolü, ağ yönetiminde kullanılan bir bileşendir. Başlıca işlevleri, nesnelerde saklanması gereken veri türlerini tanımlamak ve ağ üzerinden aktarım için verilerin kodlanmasını belirtmektir.
MIB protokolü
MIB protokolü, ağ yönetimi için ikincil bir bileşen olan Yönetim Bilgi Tabanı teriminden türetilmiştir. Her aracının, aracının yönetmesi gereken tüm nesneleri toplayan kendi MIB bölümü vardır. MIB protokolü nesneleri sekiz gruba ayırır:
Sistem (Sistem);
Kullanıcı arayüzü (Arayüz);
Adres çevirisi (Adres çevirisi);
IP‘ler;
ICMP;
TCP;
UDP;
EGP
Bu kategoriler bir MIB nesnesi altındadır.
SNMP protokolü bileşenleri
Yukarıda SNMP protokolünü öğrendik, şimdi bu protokolün beş bölümünü öğrenme zamanı. Bu protokolün ana bölümleri aşağıdaki gibidir:
İstek Al;
GetNextRequest;
İstek Ayarla;
Yanıt almak;
tuzak kurmak;
GetRequest bölümü: Protokolün bu kısmı, belirtilen bir değişken değerini almak için yönetici (İstemci) tarafından bir aracıya (Sunucu) mesajlar gönderir;
GetNextRequest bölümü: Burada belirtilen bir değişkenin değerini almak için yöneticiden aracıya bir mesaj gönderilir. Bu mesaj, bir tablodaki değişkenlerin değerini almak için kullanılır.
Yönetici, istenen tablo girişinin indeks numarasını bilmiyorsa, istenen değeri alamaz. Bu durumda, bir nesneyi tanımlamak için GetNextRequest mesajı kullanılır.
GetResponse: GetResponse mesajı, iki GetRequest ve GetNextRequest mesajına yanıt olarak aracıdan yöneticiye gönderilir. Bu mesaj, yönetici tarafından istenen değişken değerini içerir.
SetRequset: Bu mesaj, yönetici tarafından aracıya belirli bir değişkende bir değer ayarlamak (değiştirmek) için verilir.
Tuzak: Bu mesaj, temsilci tarafından yöneticiye bir olayı bildirmek istediğinde gönderilir. Örneğin, aracı yeniden başlattıysa, aracı bu olay ve yeniden başlatmanın zamanı hakkında bir mesaj göndererek yöneticiye bildirimde bulunur.